همکاری در فروش یا Affiliate Marketing مدلی از بازاریابی برپایه پرداخت پورسانت به شخصی است که مشتری را معرفی می کند. این شخص ممکن است با نام ها و عناوینی مانند همکارِ فروشنده، بازاریاب، نماینده فروش، Affiliate Marketer یا صدها نام مشابه دیگر شناخته شود. در این مقاله قصد داریم دید روشن تری به این نوع بازاریابی کسب کنیم. تعریف این مدل بازاریابی بسیار ساده است، یک بازاریاب، در ازای فروش محصول یا خدماتی که به دست مشتری نهایی میرساند، پورسانت و یا حق کمیسیونی را از صاحب کسب و کار، تاجر، تولید کننده و ... دریافت میکند.
در این سیستم، سه نقش قابل تعریف است:
- صاحب کسب و کار: صاحب کسب و کار که ممکن است تولیدکننده، توزیع کننده، فروشنده یا ارایه کننده اصلی خدمت یا محصول. صاحب کسب و کار می تواند با عضویت در پلتفرم های مخصوص همکاری در فروش و یا راه اندازی یک پلتفرم Affiliate Marketing اختصاصی برای خودش، این فرآیند را شروع کند.در این فرآیند، مهمترین وظیفه صاحب کسب و کار تامین محصول، پاسخگویی به مشتری معرفی شده و پرداخت پورسانت بازاریاب است.
- بازاریاب: بازاریاب، Affiliate Marketer، بازیگر جذاب این فرآیند است. بازاریاب دارای پتانسیلی جهت معرفی مشتری به صاحب کسب و کار است. این پتانسیل می تواند یک وب سایت یا شبکه اجتماعی یا نشریه یا هر رسانه دیگری باشد که مخاطبین زیادی دارد و تمام یا بخشی از این مخاطبین را مشتریان بالقوه صاحب کسب و کار تشکیل می دهند. حال فقط کافیست با تبلیغات محصول و یا برند صاحب کسب و کار در رسانه های خود، به ازای ارجاع مشتریان به صاحب کسب و کار، مبلغی را به عنوان پورسانت دریافت کند. برای مثال او میتواند بنر مخصوصی از یک محصول که حاوی یک لینک مختص آن بازاریاب است را در صفحات وبسایت خود نمایش دهد. از آن پس به ازای هر بازدید و یا خریدی که از طریق آن لینک انجام شود، بازاریاب مبلغی را دریافت خواهد کرد. جذب سفارش، ارجاع مشتریان جدید، شناساندن برند و تمام این امور، از جمله کارهاییست که بازاریاب با استفاده از رسانه های خود، انجام داده و کسب درآمد میکند.
- مشتری نهایی: بازیگر دیگر این سیستم، مشتری نهایی است. شخصی که قصد خرید کالا و یا دریافت خدمات را دارد. او از طریق رسانه بازاریاب با محصول یا خدمت صاحب کسب و کار آشنا شده و نهایتا اقدام به خرید کرده و این فرآیند را کامل میکند.
البته این مدل کسب و کار، از سالهای دور در دنیا وجود داشته است. این مدل را ولیام جی توبین در سال 1994 پیاده سازی کرد و فروشگاه آمازون در سال 1996، از آن بهره برد. این فروشگاه در ازای پورسانتهای 1 تا 10 درصدی به بازاریابهای خود، فروش آنلاین خودرا چندین برابر کرد. اما امروزه این روش در چهارچوب دیجیتال مارکتینگ، شکل و شمایل جذاب تر، دقیق تر، کارآمد تر و پر سود تری را به خود گرفته است. آنلاین بودن کل مراحل برای تمام بازیگران این سیستم یک مزیت بزرگ است. مشتری کافیست محصول خود را انتخاب کند و نیاز به مراجعه حضوری ندارد، همچنین بازاریاب هم نیاز به حضور و معرفی محصولات را ندارد.
یک نکته مهم در ارائه خدمات و کالا در این مدل کسب و کار، ارائه محصولات مهم و پرمصرف و همچنین با کیفیت است، که میتواند اعتماد کاربران اینترنت را به این سیستم جلب کند، نکته ای که در ایران بعد از بیش از 8 سال از عمر این کسب و کار در کشور، هنوز مغفول مانده است. امید آن میرود که با پیشرفت روزافزون رسانه های دیجیتال در کشور و افزایش اعتماد عامه مردم به فضای مجازی، این مدل کسب و کار هم با رونق بیشتری در کشور، ادامه پیدا کند.
- بازاریاب: بازاریاب، Affiliate Marketer، بازیگر جذاب این فرآیند است. بازاریاب دارای پتانسیلی جهت معرفی مشتری به صاحب کسب و کار است. این پتانسیل می تواند یک وب سایت یا شبکه اجتماعی یا نشریه یا هر رسانه دیگری باشد که مخاطبین زیادی دارد و تمام یا بخشی از این مخاطبین را مشتریان بالقوه صاحب کسب و کار تشکیل می دهند. حال فقط کافیست با تبلیغات محصول و یا برند صاحب کسب و کار در رسانه های خود، به ازای ارجاع مشتریان به صاحب کسب و کار، مبلغی را به عنوان پورسانت دریافت کند. برای مثال او میتواند بنر مخصوصی از یک محصول که حاوی یک لینک مختص آن بازاریاب است را در صفحات وبسایت خود نمایش دهد. از آن پس به ازای هر بازدید و یا خریدی که از طریق آن لینک انجام شود، بازاریاب مبلغی را دریافت خواهد کرد. جذب سفارش، ارجاع مشتریان جدید، شناساندن برند و تمام این امور، از جمله کارهاییست که بازاریاب با استفاده از رسانه های خود، انجام داده و کسب درآمد میکند.
- مشتری نهایی: بازیگر دیگر این سیستم، مشتری نهایی است. شخصی که قصد خرید کالا و یا دریافت خدمات را دارد. او از طریق رسانه بازاریاب با محصول یا خدمت صاحب کسب و کار آشنا شده و نهایتا اقدام به خرید کرده و این فرآیند را کامل میکند.
البته این مدل کسب و کار، از سالهای دور در دنیا وجود داشته است. این مدل را ولیام جی توبین در سال 1994 پیاده سازی کرد و فروشگاه آمازون در سال 1996، از آن بهره برد. این فروشگاه در ازای پورسانتهای 1 تا 10 درصدی به بازاریابهای خود، فروش آنلاین خودرا چندین برابر کرد. اما امروزه این روش در چهارچوب دیجیتال مارکتینگ، شکل و شمایل جذاب تر، دقیق تر، کارآمد تر و پر سود تری را به خود گرفته است. آنلاین بودن کل مراحل برای تمام بازیگران این سیستم یک مزیت بزرگ است. مشتری کافیست محصول خود را انتخاب کند و نیاز به مراجعه حضوری ندارد، همچنین بازاریاب هم نیاز به حضور و معرفی محصولات را ندارد.
یک نکته مهم در ارائه خدمات و کالا در این مدل کسب و کار، ارائه محصولات مهم و پرمصرف و همچنین با کیفیت است، که میتواند اعتماد کاربران اینترنت را به این سیستم جلب کند، نکته ای که در ایران بعد از بیش از 8 سال از عمر این کسب و کار در کشور، هنوز مغفول مانده است. امید آن میرود که با پیشرفت روزافزون رسانه های دیجیتال در کشور و افزایش اعتماد عامه مردم به فضای مجازی، این مدل کسب و کار هم با رونق بیشتری در کشور، ادامه پیدا کند.
